Niepełnosprawni

3 grudnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych

Większość z nas nie wie dużo o osobach niepełnosprawnych jakie mają problemy, jak żyją na co dzień. Dlatego gdy mamy kontakt z taką osobą nie wiemy jak się zachować, jesteśmy skrępowani.

A przecież, co siódmy Polak w naszym kraju jest osoba niepełnosprawną. To 14 procent populacji. Jest tu mowa o każdym rodzaju niepełnosprawności. Najczęstszą przyczyną niepełnosprawności są uszkodzenia narządów ruchu, które zwykle są skutkiem wypadków, urazów, zatruć czy chorób. 2 miliony osób niepełnosprawnych w naszym kraju musi radzić sobie codziennie z uszkodzeniami kręgosłupa, niedowładem kończyn i innymi niedyspozycjami. W wielu przypadkach są to osoby, które poruszają się na wózku inwalidzkim.

Gdy spotkamy osobę niepełnosprawną nie wiemy jak się zachować. Często uciekamy wzrokiem, udajemy, że nie widzimy lub nie potrafimy ukryć zainteresowania. Nie wiemy czy możemy tej osobie pomóc albo zapytać się dlaczego jest niepełnosprawna, nie chcemy sprawić jej przykrości. Dlatego wolimy się wycofać niż narzucać.

Te reakcje to najczęściej efekt niewiedzy. Nie od dziś wiadomo, że boimy się tego, czego nie znamy. O niepełnosprawności wiemy niewiele, gdyż na co dzień nie chcemy o niej myśleć, jeśli nas to nie dotyczy.

Dostrzegając „inność” fizyczną osób niepełnosprawnych, wyobrażamy sobie ją także jako „inność” psychiczną. Stąd często problemy z akceptacją osoby niepełnosprawnej, lęk wobec niej czy poczucie dystansu.

Jak zachować się gdy na przystanku autobusowym spotykamy osobę niepełnosprawną na wózku inwalidzkim? Czy da radę samodzielnie wsiąść do autobusu? Czy wypada nam proponować pomoc?

Wielu z nas rezygnuje z propozycji wsparcia, obawiamy się, że popełnimy jakiś błąd. Taka propozycja jednak nie powinna nikogo urazić. Oczywiście ktoś może odrzucić naszą propozycję bo np. ma wprawę w korzystaniu z komunikacji miejskiej. Zaoferowanie wsparcia nic nas nie kosztuje, a co byłoby jakby ta osoba przez kilka dobrych minut próbowałaby wsiąść do autobusu i byłaby obserwowana przez kilka osób które nie umiałyby zapytać „Czy panu/pani pomóc? ”. Jednocześnie należy powstrzymać się przed pomaganiem na siłę, gdyż to nie prowadzi do niczego dobrego.

Opracowała Katarzyna Lazarowicz z klasy 7a