Hiolski Andrzej

Andrzej Hiolski to polski śpiewak operowy, baryton. Urodził się 1 stycznia 1922 r. we Lwowie. Jego ojciec Włodzimierz był kolekcjonerem płyt i naczelnym weterynarzem Lwowa. Andrzej Hiolski mieszkał we Lwowie przy ulicy Łczakowskiej 151. Ukończył VI Państwowe Gimnazjum im. Stanisława Staszica we Lwowie. Naukę śpiewu rozpoczął pod kierunkiem Heleny Oleskiej i Adama Didura. Zadebiutował w 1941 w rozgłośni radiowej we Lwowie, śpiewał pieśni Stanisława Moniuszki oraz Stanisława Niewiadomskiego. Wyjechał ze Lwowa w 1944 r. Scenicznie zadebiutował rolą Janusza w „Halce” Stanisława Moniuszki, w Starym Teatrze w Krakowie.

W latach 1945-56 był solistą w Państwowej Operze Śląskiej w Bytomiu, a od 1957 roku w Operze Warszawskiej. Do jego najlepszych kreacji można zaliczyć rolę: Miecznika (Straszny Dwór - Stanisław Moniuszko), Golauda (Peleas i Melizanda - Claude Debussy), Hrabiego Almavivo (Wesele Figara - Wolfgang Amadeus Mozart). W Bytomiu znajduje się plac imienia tego muzyka oraz jego popiersie w gmachu Opery Śląskiej. Zmarł 26 lutego 2000 roku w Krakowie.

Biogram przygotowała uczennica klasy kl. VIII F Julia Soboń