Zapolska Gabriela

Gabriela Zapolska (właściwe nazwisko Maria Korwin-Piotrowska) urodziła się 30 marca 1857 r. w Podhajcach, a zmarła 17 grudnia 1921 r. we Lwowie. Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. W 1876 r. wyszła za mąż za Konstantego Śnieżko-Błockiego. Szybko odeszła od męża a tym samym zerwała kontakty z rodziną. Została aktorką, grała w Krakowie i Lwowie oraz w zespołach wędrownych. W 1889 r. wyjechała do Paryża, gdzie utrzymywała kontakty ze środowiskiem teatralnym oraz polską emigracją o orientacji socjalistycznej.

Po powrocie do Polski w 1894 r. starała się kontynuować karierę aktorki, jednak na przeszkodzie stanął jej trudny charakter. W 1902 r. otworzyła w Krakowie własną szkołę aktorską. Następnie zorganizowała teatr we Lwowie, który w latach 1907-08 objeżdżał z przedstawieniami Galicję. Zapolska bardziej znana jest jako pisarka. Do jej najpopularniejszych dzieł należą: Moralność pani Dulskiej, Ich czworo, Sezonowa miłość, Żabusia i Skiz. Ostatnie lata życia spędziła we Lwowie, mieszkając w dworku Skiz. Została pochowana na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Biogram przygotował uczeń klasy 6b Kamil Rojek (2015)

Grób Gabrieli Zapolskiej na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie