Bełza Władysław

Władysław Bełza (ur. w 1847 r. w Warszawie, zm. w 1913 r. we Lwowie). Polski poeta neoromantyczny, piszący w duchu patriotycznym, nazywany piewcą polskości. Publicysta, animator życia kulturalnego, oświatowego i prasowego. Uczył się w gimnazjum rządowym w Warszawie. W 1865 rozpoczął naukę w szkole oficerskiej w Kazaniu, a w latach 1866 - 1868 studiował w Szkole Głównej w Warszawie. Debiutował w 1863 wierszem "Deszczyk wiosenny", opublikowanym na łamach Przyjaciela Dzieci.

W następnych latach publikował kolejne pozycje dla dzieci i młodzieży: zbiorek poetycki pt. Podarek dla grzecznych dzieci (1867), książeczkę Abecadlnik w wierszykach dla polskich dzieci (1869), oraz Upominek dla młodzi polskiej na pamiątkę trzechsetnej rocznicy Unii Lubelskiej. Na pewien czas wyjechał do Lwowa, następnie do Wenecji, Padwy, Zurychu i Paryża. Następnie przeniósł się do Poznania, gdzie został współzałożycielem "Tygodnika Wielkopolskiego" oraz pisma dla dzieci "Promyk", a także był inicjatorem utworzenia tam stałego teatru polskiego. Występował przeciwko germanizacji ludności polskiej w Wielkopolsce i na Śląsku. Pod koniec 1871 otrzymał nakaz niezwłocznego opuszczenia granic państwa pruskiego, jako tzw. lästiger Ausländer (niepożądany cudzoziemiec).Udał się najpierw do Pragi, skąd w lutym 1872 wyjechał do Lwowa, z którym związał resztę swojego życia. We Lwowie pisał artykuły do "Dziennika Polskiego" i "Gazety Narodowej", redagował i wydawał pisma dla dzieci: "Promyk. Tygodnik dla Dzieci" i "Towarzysz Pilnych Dzieci". Związany był z uzdrowiskiem w Iwoniczu-Zdroju, gdzie organizował w latach 1874-90 życie kulturalne i towarzyskie. Od 1882 pracował w lwowskim Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. Władysław Bełza jest autorem słynnego wiersza (napisanego w 1900 r.) pt. Wyznanie wiary dziecięcia polskiego zaczynającego się słowami: — Kto Ty jesteś? / — Polak mały. / — Jaki znak twój? / — Orzeł biały. Władysław Bełza w ostatnich latach życia mieszkał niedaleko siedziby Ossolineum przy ulicy Zimorowicza 16 (obecnie ul. Dudajewa), gdzie zmarł. Pochowany został w Alei Zasłużonych na miejscowym Cmentarzu Łyczakowskim.

W tworzeniu biogramu uczestniczył uczeń Marcin Jabłoński (2014)